Parkinson hastalığı, merkezi sinir sistemi olan beyin ve omuriliği etkileyen, ilerleyici ve nörodejeneratif bir hastalıktır. Bu hastalık, beyindeki belirli nöronların yavaş yavaş dejenerasyonu ve kaybıyla karakterizedir. Parkinson hastalığı, genellikle 60 yaşından sonra ortaya çıkar, ancak daha genç yaşlarda da görülebilir (erken başlangıçlı Parkinson hastalığı olarak adlandırılır).
Parkinson hastalığının belirtileri ve semptomları kişiden kişiye değişebilir, ancak en yaygın belirtiler şunlardır:
- Tremor (Titreme): Özellikle dinlenme halinde ellerde, kolların veya bacakların hafif ve ritmik titremesi görülebilir. Bu tremor, genellikle hastalığın erken dönemlerinde belirgin olabilir.
- Bradykinezi: Hareketlerin yavaşlaması ve günlük aktivitelerin gerçekleştirilmesinde zorluk yaşanması.
- Rijidite (Kas Sertliği): Kaslarda sertlik ve gerginlik hissi, eklem hareketlerinde kısıtlılık olabilir.
- Postural İnstabilite: Dengenin bozulması ve düşme riskinin artması.
- Hareketlerin Küçülmesi: Adımların küçük ve titrek olması, yazı yazarken harflerin küçülmesi gibi.
- Maskeli Yüz: Yüz ifadelerinin azalması ve maskeli bir yüz ifadesinin oluşması.
Parkinson hastalığının tam nedeni henüz tam olarak anlaşılmamıştır. Ancak, genetik yatkınlık, yaşlanma ve çevresel faktörlerin etkileşimi hastalığın gelişiminde rol oynayabilir. Dopamin adı verilen bir nörotransmitterin eksikliği, Parkinson hastalığındaki beyin değişiklikleriyle ilişkilendirilmiştir. Dopamin, beyindeki hareketleri kontrol eden bölgelerde önemli bir rol oynar ve dopamin eksikliği, Parkinson belirtilerinin ortaya çıkmasına yol açabilir.
Parkinson hastalığı ne yazık ki henüz tam olarak tedavi edilebilen bir hastalık değildir, ancak semptomların yönetimi ve yaşam kalitesinin artırılması için çeşitli tedavi seçenekleri vardır. İlaçlar, fizyoterapi, konuşma terapisi ve cerrahi yöntemler, hastalığın etkilerini azaltmada kullanılan tedavi yöntemlerindendir. Erken tanı ve uygun tedavi ile hastalığın ilerlemesi yavaşlatılabilir ve semptomların kontrolü sağlanabilir.
